Baryschnikov (balletdanser en choreograaf): “Mijn sprongen zijn niet hoog genoeg, mijn pirouettes zijn niet perfect. Ik kan niet eens mijn been achter mijn oor leggen. Probeer dat zelf ook maar niet. Soms ben je zo obsessief bezig om een techniek eigen te maken. Maar als je daarin doorslag, dood het al je spontane impulsen. Bezig zijn met kunst is een kwetsbaar gebied. Je moet toelaten dat je niet perfect bent. Maar geloof me, dat is nu net wat jou interessant maakt.”
Baryshnikov heeft hier zo’n gelijk in. Door je hier obsessief aan vast te klampen, blokkeer je helemaal. Ook je creativiteit. Niets kan dan nog stromen. Je ziet de andere mogelijkheden en kansen niet meer. Durf eens los te laten dat het allemaal perfect moet zijn en je kwetsbaarheid te omarmen. Dan gaan er juist deuren open.
Je faalt helemaal niet omdat je die ene zangnoot mist, omdat je het antwoord niet weet, omdat je struikelt over je eigen voeten. Mensen kunnen zich juist beter met je identificeren, jouw zwakte blijkt charmant te zijn, en je bent een voorbeeld voor anderen.